Dün akşam yine...
önceki akşamda, ondan öncekinde de...
Hep aklımdaydın.
Çok güzel bir haftasonuydu aslında, bir sen yoktun yakınımda. Cumartesi sabahı Enka'da yüzdüm öğleye kadar, sonra boğazda kahvaltı yaptım arkadaşlarımla. Dansa gittim akşam. Pazar günü ise Polonezköy tarafına gittik yine arkadaşlarımla, Polonezköy'ü geçince Kazanç binicilik çiftliği tam olarak. Önce güzel bir kahvaltı yaptık, sonra ata bindik, 10-15 dakika kadar bindim bende, yavaş yavaş tabi, dışarda henüz koşturamam, kapalı lounge'da dolaştık asil kısrak Kuzey ile. Daha önce de binmiştim, kesinlikle çok farklı ve güzel. At gerçekten çok asil bir canlı, keşke eskiden olduğu gibi işe arabayla değilde atımızla gelebilsek :) hayal tabi!?
Bir an bile çıkmadın aklımdan inan. ne yaptığını merak ettim hep. Hatta çiftliğe birlikte gittiğimiz arkadaşlardan birinin minik bir kızı vardı, İlayda. Nasıl da sevimli ve şımarık.
Hatta "git burdan" dedi bana, inanamadım. Tüm çocuklar böyle der dediler çevremdekiler, onlara da inanmadım, Hepsi demezlerdi bence. Senin söylemen belirli zihnimde, sen daha sevimliydin kesinlikle.
Özledim seni çok, nasıl görüşmek istiyorum anlatamam.
Bekliyorum aramanı, acı da çeksem sabredeceğim. Aklın karışık istemiyorum seni, anlık gelip geçici biri olmak ise asla. Değerlisin benim için, benim sendeki değerimi ise bekleyerek görmek istiyorum işte.
Sevemedim karagözlüm
Seni doyunca
Hep kıskandım seni elden
Yıllar boyunca
Kuşlar gibi ikimiz bir yuva kuralım
Ayırmasın mevlam bizi ömür boyunca
Aramıza kimse gelip girmesin
Ayırmasın mevlam bizi ömür boyunca
Bana cefa ediyorlar
Bilmem nedendir
Benim korkum senden değil kaderimdendir
Herkes bana deli diye gülüp geçiyor
Senin aşkın beni karagözlüm deli ediyor
Aramıza kimse gelip girmesin
Ayırmasın mevlam bizi ömür boyunca.
Monday, March 12, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment